Elektroconvulsietherapie (ECT) is een somatische behandelmethode waarbij een convulsie ofwel een epileptisch insult wordt opgewekt onder algehele anesthesie. Dit gebeurt onder narcose en met gebruik van een spierverslapper.
Deze therapievorm wordt in het bijzonder toegepast bij ernstige depressies waarbij medicamenteuze behandeling geen resultaat (meer) heeft, en in levensbedreigende situaties waarbij een snelle respons op behandeling gewenst is.1
De precieze werking van de ECT-behandeling is nog niet bekend. Dát het werkt voor een kleine groep ernstig depressieve mensen, en voorkomt dat zij suïcidepogingen doen, daarover zijn behandelaars het eens.
